Seni İstanbul yapar, dolanırım sokaklarında.
Kenar mahallelerinde yudumlanır, kıvrılırım
yamaçlarında.
Çocukların sesleri gibi gün batımı sessizliklerim
olur seninle.
Seni İstanbul yapar kaybolurum sessiz çokluğunda.
Kalabalıkların anlamsız çığlıklarını kaldırım
raflarına istifler,
yudum yudum gezinirim her sokağında.
Seni İstanbul yapar, kuşatırım her yanını boylu boyunca.
Gecenin milyon ışığında karanlığını gözlerim
ışık tutmak için.
Ne bileyim yamaçlarını tamir eder, tümseklerini
düzlerim belki de.
Seni İstanbul yapar, yazarım tarihler boyunca.
Köprülerinden koşarak geçer, adım adım
soluklanırım seninle.
Ne bileyim boğazında oturur, kalbine kadar
seslenirim gizlice.
Seni İstanbul yapar, anlatırım kuşak kuşak.
Hatırlatırım sensizliklerimi cümle âleme.
Seni İstanbul yapar, kuşanırım seninle.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder